این ضرب المثل زمانی استفاده می شود که شخص، گروه و ملتی دارای منابع و امکانات زیادی هستند ولی در عین حال ازان استفاده کرده نمی‌توانند و محتاج دیگران هستند.
مصداق عینی این ضرب المثل را در مسأله آب و دیگر موارد در بلوچستان مشاهده می‌کنیم
چهار سال است که اهالی محله مندمیتاپ شهر پیشین از توابع شهرستان راسک، یک روز در میان به آب شرب دسترسی داشته اند اما این بار به مدت یک هفته است که آب شرب مردم آن قطع شده است
موضوع ازآنجا سوال برانگیز می‌شود که “سد پیشین” که بزرگ‌‌ترین سد در استان بلوچستان و سیستان است در همین شهر قرار دارد
در کنار سد زندگی کردن و از آب شرب سالم و بهداشتی محروم بودن آیا استعمار را به درستی به ما تعریف نمی‌کند و نیاز است بیشتر انتظار بکشیم؟
سوء مدیریت جمهوری اسلامی با وجود پیگیری های مردم این منطقه، بازهم ادامه دارد و تاکنون هیچ اقدامی از سوی مسئولین انجام نشده است
این در حالیست که اخیرا طرح شیرین سازی آب دریای بلوچستان و انتقال آن به خراسان با وجود بی آبی شدید در منطقه در دستور کار قرار گرفته است.
این در حالی که طرح شیرین سازی آب دریای بلوچستان و انتقال آن به خراسان با وجود بی آبی شدید در منطقه در دستور کار قرار گرفته و بر مبنای سیاست های استعماری جمهوری اسلامی علیه ملت بلوچ جریان دارد.
از بین بردن شرایط و امکانات زندگی برای تضعیف و حتی اخراج مردم از منطقه در حال اجراست و عدم توجه رژیم بر معضلات بی آبی در راستای همین سیاست هاست.
این ستم‌گری نسبت به ملت بلوچ ادامه خواهد داشت مگر اینکه پرچم باهند و مبارزه را بلند کنیم و فریاد عدالت اجتماعی را در دستور کار خود قرار دهیم.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.