آزاتی ءِ جنز ءِ راه و در (آزات بلوچ)

1307 ءِ آبانماه ءَ گجر گوں چنت هزار جنگی تیاریں و سلیه بندیں مردماں که چار لشکر ءَ هوار اتنت ، بلوچستان ءِ سرا اُرُش کرت . 

گجرانی سلیهبندیں واکاں ٹوپ ، بمب ، جنگی هلی کاپٹر ، تیر گوار و داب دابیں نوکیں هتیار ، بے سیم و انگریز ءِ  رهشونی وهمراهی و چیزے کم زانت و بازی داتگیں بلوچانی همراهی گون ات ، بلے بلوچ ، گوں دَپ پُرّ ، هپت تیر ، زهم و تپر و چنت گرکی و برنو آهانی دیما ، چک و مزن پهک په مردی  درکپت انت . بلوچانی تیر هم ، چو بلوچانی وَس ءَ کم و ناچیز اتنت ، بلے گوں آئیا هم هما مردی اش گجر ءِ کمانداراں پیش داشت که آهانی دپ هیران ءَ پچ بیتگ ات  که چون بلوچ گوں هالیگیں دست ءَ ، آهانی بَز و باز هتیاریں پئوج ء دیما اوشتاتگ وجنگ دیان انت … و گجرانی پئوج ءِ مزن کماندار جهانبانی هُجّ و مجبور بیت که بلوچانی بامردی ءِ ستای ءَ بکنت که « هچ کجام وتی هتیار ءَ دَؤر نه دات و ترسے ماں آهانی دل ءَ نه یتک و تاں آهر ءَ په وتی آزاتی ، په وتی ڈیه ءِ ازت ءَ جنگ اش دات و شهید بیت انت » …

اے راستے که بلوچ شهید بیت انت و بلوچ پروش وارت و بلوچ راج ءِ آزاتی و ازت چه آواں پُلَگ بوت ، بلے بلوچ گوئشته که : « بیر بلوچانی لسهیں آهوگے دو دنتانی / تاں دوسد سال ءَ هم نزانت زیانی » .

جی 1308 ءَ بلوچ وتی آزاتی ءِ جنز و وتی بیر گِرَگ ءَ بنگیج کنت . اے جنگاں چه پهره ءِ پر پهریں هاک ءَ و هکومتی پئوجیانی جنئگ ءَ ، تاں دِزّک ، جالک ، کُهَک ، و رند ترا واش و دزاپ ، نُزرت آباد ، رودبار و … دیما شت انت .

زوراکیں و سلیهبندیں بلوچ دژمناں وتی رستری برجاه داشت انت و کم وس و کم هتیاریں یا بے هتیاریں بلوچ بامرداں هم وتی سرمچاری ءَ په وتی راج و ملک ءَ برجاه داشت . و سدانی شیربیمیں سرمچار ، همے جنگاں شهید بیت انت یا دُژمن ءَ په رپک و پندل و بٹال دیگ ءَ ، آهاں ریپینت و شهید کرت . هر چنت دژمن زوراکیں دژمنے ات ، بلے جنگ ءِ میدان ءَ کم هتیاریں بلوچ ءِ مٹ ءَ نبوت .

  بلوچ سادگ اتنت ، سادگی و پهوالی و دل پهکی هما وسیله اتنت که روباهیں گجر ، توانت بلوچ کماندار و مزارانء به ریپینیت . گجر ءِ اولی کار هما ات که « کرآن ( قرآن ) » زرت و همائی سری سوگند وارت که بلوچانی لوٹاں و بلوچانی واجهی وتی گلزمین سرا مَنّیت ، بلے وهدے که سرمچار چه کوه ، شیپ و وتی کلاتاں درکپت انت ،، آهانی یک یک و ده ده گپت و دار ءِ سرا درئجت انت .
دین و بے دینی ءِ گپ نهنت ، بلے بلوچ دلجم بزانت که هر وهد که آهانی راجی جیڑهانی نیام ءَ دین و نیکراهی ءِ گپ آرگ ببیت ، بزان بلوچ ءِ بازی دیگ و ریپینئگ ءِ گپ انت و بس . چیا که هک و ناهک گوں دین بندوک نهنت و زوراک اگں دین ءِ منوگر انت ، چیا پیش چه آئی که بیوس په وتی هکاں پاد بیاینت ، آهانی هکانی دیگ ءَ نه منینت و آهانی کشگ و گار کنئگ ءِ چن و لانچ کنت ؟

بلوچ چه دین و نیکراهی ءِ گپانی بنیات ءَ هچ وهد و هچ زمانگ ءَ نبا که گوں دژمن ءَ دچار بکپیت . دین و نیکراهی آئی نهنت که مردم دگران ءَ گجر و پنچاپی  داب ءَ به ریپینیت .

 رند چه سرمچاران و مزارانی جنگ بندی ءَ ، یاں آهاں گرگ و بندی بیت انت یا هما جاه تیرانی دپار بوت انت  و آهانی و ایدگه بلوچانی هتیار ، زهم ، جنگی تپر ، گوں آهانی پربهائیں هستیاں چه آهاں پَچ گرگ بوت انت ، تاں بلوچ کدیں سر چست مه کنت !

 جی هئو ! گجر و پنجاپیاں و ایدگه زوراکاں ، وتا بے هتیاریں بلوچانی دیما شیر زان انت . اے راستے که بے هتیاریں بلوچ وتی سلیهبندیں دژمنانی دیما نزور انت ، بلے اے مئی راجی زمه انت که وتی هکاں پد بجنوں و وتا را په دارگ و وتی هکانی پَدجنئگ ءَ سلیهبند و تیاربکن اوں که دژمن ءِ هر تیر و ناروائی ، هون ، کشت و زور ءَ گوں وتی هتیار دات بکنوں .

 هر وهد که بلوچ ءِ دست ءَ هتیار ببیت ، آئی دژمن بزانت یا مزانت  ، بلوچ ءِ دژمن ماں بلوچستان ایمن بوت نکنت . دژمنانی هون واری و زلمانی روچ کٹیت و برکت بیت . هتیار ءِ بیم ءَ هتیار گار کرت کنت . وهتیار په وتی ایمنی ءِ دارگ ءَ ، هر کس ءِ هک انت .

 هتیار داریں بلوچاں چه دزبندی بیت  که گجر و پنچاپی ءِ گلامی ءَ ویل کن انت و وتی راج ، وتی برات و وتی لَجّ ءِ پله مرزی بکن انت . چه ورنایاں هم دزبندی بیت هر داب بیته ، وتا سلیهبند بکنیت . هکومتی پهره داری ادارهاں ، پا پئوجی و هتیار داریں ادارهاں هوار ببیت ، آهانی هتیار ءَ نه وتی مردمانی هلاپ ، بلکیں دُژمنانی هلاپ ءَ کارمرز کنیت . اگں مردمانی جَنئگ ره دیگ بوتیت ، وتی تیراں آزمان ءَ جنیت ، یا بلوچ دژمنیں وتی کماندارانی دل ءَ  یا هتیار ءَ مردماں بدئیت و مردماں هوار ببیت … وتی مردمانی سرا هچ دابیں زلم و ناروائی برداشت مه کنیت .