
سازمان یونسکو: کسی که نتواند به زبان مادری خود بنویسد و بخواند بی سواد محسوب می شود.
آلنوس دوده (نویسنده فرانسوی) : هر ملتی که زبان مادری خود را فراموش کند، مانند فردی زندانی است که کلید زندانش گم شده باشد.
هایدیگر (جامعه شناس) : اگر زبان ملتی از بین برود آن ملت از صحنهی هستی خارج شده است.
میلان کوندرا (جامعه شناس) : نخستین گام برای از میان برداشتن یک ملت، پاک کردن حافظه آن است.
باید کتابهایش را، فرهنگش را و زبانش را از میان برد.
باید کسی را واداشت که کتاب های تازه ای برای او بنویسد، فرهنگ جدیدی را جعل کند و بسازد، تاریخ و زبان جدیدی را اختراع کند؛ کوتاه زمانی بعد، آن ملت آنچه هست و آنچه بوده را فراموش می کند و دنیای اطراف همه چیز را با سرعت بیشتری فراموش می کند.
ماهاتما گاندی (رهبر آزادی خواه هند) : کسی که زبان و ادبیاتش را نخوانده باشد تاریخش را نخواهد داشت و آن کس که تاریخش را نداند آینده ای ندارد.
فرانفس فانون(نویسنده فرانسوی): استعمار برای تسلط بر اقوام تحت ستم خود قلب های آنان را تحریف و آنان را نابود می کند.
ویتگنشاین(فیلسوف جهان معاصر): زبان من جهان من است و جهان من زبان من.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.