وقتی فرانسه مراکش را به استعمار خود درآورد، آن‌قدر این سرزمین حاصل‌خیز بود که فرانسویان یاد کشتگاه‌های اسطوره‌ای روم باستان افتادند. اما سدسازی، کانال‌سازی و کشاورزی صنعتی برای تولید گندم، هندوانه و مرکباتی که باید به اروپا صادر می‌شد! شروع شد و شیوۀ سنتی تقسیم آب در مراکش را متلاشی کرد. حالا، هوا هر سال گرم‌تر میشود و زمین خشک‌تر و چشم‌انداز آینده یاد تشبیهی را زنده میکند که یک‌بار هایدگر بین هولوکاست و کشاورزی صنعتی برقرار کرده بود.
این تصویری است که الکساندر یوسدانیس از مراکش «مغرب» استعمار شده توسط فرانسه ارائه میکند و چقدر این تصویر اکنون به بلوچستان شباهت دارد.
زمانی مردم بلوچستان اکثر مایحتاج خود را از طریق زراعت و کشاورزی صیادی و دامداری و تجارت خود تامین میکردند اما پس از استعمار بلوچستان توسط پرشیا، و سپس کنترل همه امور توسط فارسها و عملایشان سیاست مرکز و حاشیه ایجاد شد که همیشه «مرکز» اهمیت ده چندان بر حاشیه «بلوچستان» یافت و به این ترتیب کشاورزی، دامداری و صیادی روز به روز با سیاست های مرکز ضعیف تر و ضعیف تر شده و به سمت نابودی پیش می رود.
در حالی که مردم بلوچ تشنه آب اند، آب شیرین شده دریای بلوچستان به قصد مشهد لوله سازی می شود.
در حالی که وضعیت بهداشت و درمانی بلوچستان فاجعه بار است، به جای ساخت بیمارستان، برای سفر به یزد و‌مشهد جهت تزریق پولهای باقی مانده بلوچها به آن نواحی هدایت میشوند.
بلوچها به جای کار در سرزمین خود باید برای سیری شکم سیستم استعماری برای پسته چینی و کارگری در کارخانه ها به مرکز کشور و مناطق فارس بروند و با کمترین حقوق بدون بیمه و مزایا به بیگاری گرفته شوند.
نیروهای استعماری بر کل حوزه واردات دام استیلا دارند به همین خاطر دام بلوچستان برای جا به جایی جرم محسوب می شود و دامداران بلوچ همه ورشکست شده و مافیای جدیدی آن را به دست گرفته است ، اگر بلوچی در حال حمل دام دیده شود همه ارگان های نظامی حق تعقیب و تیر به سمت او را دارند اما مافیای گجر به راحتی مجوز میگیرد.
استعمارگران از واردات میوه و تره بار سود هنگفتی به جیب میزنند به همین خاطر از میوه و تره بار بلوچها ممانعت میشود و در عناوین به کرات می بینیم که از مصادره پیاز قاچاق! گوجه قاچاق! و… حرف میزنند و جلوی فروش محصولات کشاورزی به جا مانده هم گرفته میشود.
قس علی هذا… در همه زمینه ها وضعیت همین است خصوصا در صیادی و کار مرزی که سپاه با ترالها دریا را جاروب میکشد و مردم بلوچ دست خالی به خانه بر میگردند، سوختبران به رگبار بسته می شوند، اما تانکرهای سپاه پشت سر هم به فروش می رسند!
ما ریشه مشکلات بلوچستان را اگر درنیابیم برای حلش هم اقدام نمیکنیم، ریشه مشکلات ما عمیق تر از آن است که در یک جدال ظاهری می بینید، ریشه در عمق استعمار این سرزمین پر از منابع توسط یک ملت دیگر است. ملت پرشیا یا فارس چیره یافته.
کنترل کامل بر منابع طلا و نقره و مس و…کنترل کامل بر ذخایر گاز و نفت در حوزه ساحلی بلوچستان که قصد استخراج آن پس از تغییر بافت جمعیتی و تسلط کامل بر منطقه وجود دارد و از الان با راه انداختن پتروشیمی در حال زمینه سازیست، دنبال می شود.
این سرزمین متعلق به بلوچ است و شکست استعمار و بازپسگیری اداره و کنترل بلوچستان توسط خود ملت بلوچ تنها راه حل این مشکلات است.
از این رو می بایست برای احیای دولت ملی بلوچ و آزادی از این استعمار به پیکار و نبرد گسترده روی آورد.
لازم باشد همانند الجزائری ها یک میلیون شهید تقدیم شود ولی آزادی را باید باز پس گرفت، چرا که استعمار آخرین میخ خود یعنی اقلیت سازی بلوچ در بلوچستان را در دستور کار جدی خود قرار داده و برای این هدف از چین ثروتمند بهره می جوید.
و آزادی جز با مقاومت ملی و گسترش آگاهی ملی برای همراهی همگانی ملت بلوچ ، به دست نمی آید.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.