پس از ساسانیان ۶۵۱ میلادی هیچ حکومت پارسی تا پهلوی ۱۹۲۶ میلادی در فلات ایران روی کار نیامد جز طاهریان به طور جزیی و در مقطع زمانی کوتاه ۵۰ ساله، که آنها نیز از هرات افغانستان بودند.
حکمرانی ها:
خلفای راشدین (عرب)
امویه (عرب)
عباسی (عرب)
طاهریان (دری) ۵۰ سال خراسان و..
صفاریان (بلوچ) ۴۰ سال سیستان و…
سامانیان (دری)
ال بویه (بختیاری)
غزنویان (ترک تبار)
سلجوقیان (ترک)
خوارزمشاهیان (ترک)
ایلخانان (مغول ترک تبار)
تیموریان (ترک تبار)
صفویان (ترک)
افشاریه (ترک تبار)
زندیان (لر)
قاجاریه (ترک تبار)
پهلوی (فارس)
جمهوری اسلامی (فارس)
برخی میپرسند که‌اگر این سلسله ها غیر فارس بودند چرا زبان دری (فارسی) زبان رسمی بسیاری بود یا در‌بین سلسله آنها جریان داشت؟
پاسخ اینکه موضوع زبان کاملا با مساله دودمان متفاوت است. زبان دری یکی از زبان های رواج یافته و مطرح فلات ایران بود، دلیلش هم حکمرانی طولانی ساسانیان پیش از اعراب بود و شعرای که در‌ماندگاری و شهرتش نقش داشتند، حتی برخی حکمرانی های خارج فلات ایران چون هند و سند«دوره حکمرانی بلوچها بر سند» زبان دری(فارسی) را زبان رسمی ارتباطات خارجه انتخاب کرده بودند همانند زبان انگلیسی در هند یا در سطح بین المللی عصر حاضر.
نکته حائز اهمیت اینجاست که در تمام دوره های بعد از حکومت عباسیان، بلوچستان با نام تاریخی (مکران) حکمرانی های مستقلی داشت. حکومت های ملوک مکران در غرب و سپس خانات کلات در شرق بلوچستان.
طمع همسایگان به بلوچستان از دوره صفوی شروع شد که تقریبا قوی ترین و وسیع ترین حکومت بعد از اسلام را شکل دادند ؛ در این دوره صفویه چند بار به مکران یورش بردند و دست به غارت زدند که بلوچها در نهایت متحد شده ارتش واحدی ایجاد کرده و با حملات عادلانه صفوی‌ها را تضعیف‌کردند و سپس با افغانها متحد شده سلسله صفویه را برانداختند.
بلاخره در دوره قاجار و مشخصا زمان حکمرانی ناصرالدین شاه قاجار در (بازی بزرگ) بین انگلیس و روسیه تزاری انگلیس بلوچستان را منطقه حائل در نظر گرفت و پس از اشغال در سال ۱۸۷۱م ایران قاجار را وارد منطقه کرد و مرزی به نام گلداسمیت ایجاد کرد.
اواخر دوره قاجاریه استقلال بلوچستان بازگشت؛ اما از این زمان برای اولین بار پس از قرنها حکمرانی مستقل، رضاپهلوی یورش برده و بلوچستان را تحت استعمار کامل گرفت و (تهاریں روچ) در بلوچستان آغاز شد.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.