دلیل بردگی و حقارت یک ملت تحت استعمار، سکوت و رضایت بر ظلم و دفاع نکردن در برابر ستم و قتل و کشتار و تجاوزات است.
یک قرن است بلوچستان در باتلاق استعمار و بردگی فرو رفته و مردمانش در خون میغلتند و جوانان بلوچ در آغوش مادرشان (بلوچستان) پر پر میشوند.
رنگ دیارمان بلوچستان از خون های ریخته شده ی ملتش به سرخی گراییده است.
۴۳ سال سکوت و بردگی ملت بلوچ باعث قدرت گیری متجاوزان و افت توسعه و شدت فقر و محرومیت شده است.
ملتی که حاکمیت ملی نداشته باشد و مطیع و فرمان بردار سیاستمداران استعمارگر باشد به نابودی کشانده میشود.
اقدامات سیاسی حکام جغرافیای ایران، ملت بلوچ را در محرومیت نگه داشته و سالیانه تعداد زیادی بلوچ به دست نیروهای استعماری کشته و قتل عام میشوند.
نتیجه ی مقاومت و مبارزه هر ملت تحت استعمار بیگانگان آزادی بوده است.
اگر باهند و مقاومت بلوچ، همچنان ادامه یابد قدرتی بزرگ شکل خواهد گرفت که چون سیلی استعمارگران را با خود خواهد برد.
هر ملتی باید برای حق خواهی و آزادی خویش مبارزه و باهند کند.
ملت بلوچ! در جهت آزادنه زیستن همینک قلم و قدم مبارزاتی خویش را برای مبارزه بردارید.
باشد که فرزندانمان نظاره گر آینده ای روشن باشند.
بلوچستان منی ماتی وتن
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.