سکوت کننده گان در برابر ظلم، شریک ظالمان عصرشان بوده اند.
وقتی سر و چشم و کمر خم کنیم در برابر جنایات، دیگر رخسار آزادی را نخواهیم دید.
دیدگانمان از خون های ریخته شده و بدن های آویزان شده از چوبه اعدام و گلوله های شلیک شده به سمت بیگناهان، تار میشود.
اینک سر و چشمهایمان را به بلندی آسمان و به وسعت زمین، خیره و بذر غیرت و مردانگی را پیشینه کنیم، آنگاه می‌نگریم که از بلندی آزادی و آبادانی حیات زندگانی فریاد خواهیم زد بر جهانیان و مقابله خواهیم کرد علیه ستمگران و ظالمان.
سکوت بلوچ شرمساریست!
عاقبت مرگ به سراغمان می آید و چه مرگی بهتر در راه آزادی و آرمان نسل های آینده بلوچستان
بسنده نکنید به سکوت و آرزو بلکه به پاخیزید و آزادی را به دست آورید
هر بلوچ مزار آرمان و آزادی بلوچستان و نماد دلیری و باهند باشد تا به اهدافمان،به آرمانهایمان، به آزادگیمان دست یابیم.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.