رضا میرپنج با حمایت انگلیس و همسویی ناسیونالیستهای فارس در سال ۱۳۰۲ ه. ش. نخست وزیر شد و دو سال بعد از آن احمدشاه آخرین پادشاه قاجار را با کودتا کنار زد و خود را شاه پرشیا خواند! در آن زمان حدود ۲۱ سال بود که بلوچستان غربی مستقلا توسط بهرام خان و سپس میر دوست محمد خان اداره می شد.
پس از شاه شدن میرپنج قشون مهاجم پهلوی با پشتیبانی انگلیس سرزمینهای متعلق به ملل غیر فارس را یکی بعد از دیگری به تصرف خود درآورد.
بلوچستان غربی نیز در آبان ماه سال ۱۳۰۷ هجری شمسی مورد هجوم نظامی قشون پهلوی قرار گرفت.
امان الله جهانبانی فرمانده قشون مهاجم با زور اسلحه ، تفرقه افکنی بین سران بلوچ و حمایت نظامی انگلیس بر حکومت بلوچستان غلبه یافت. وی با مشورت انگلیسی ها از جانب خاش و شستون حمله را آغاز کرد و به قلعه های گشت، پسکوه، هُشَّک و دِزَّک هجوم برد. در روز تاریک بیستم آبان ماه قلعه دِزَّک پس از جنگی خونین سقوط کرد.
در جنگ حماسه ای دِزَّک دليرمردانی چون گل محمد پيری، برام هان ميرزاهان، مرادبکش رند، دُراهان، محمد هان، دهکان رمضان، يوسف هان، برام هان اعظم هان، کادربکش هـداداد، گل محمد جان بيک، رسول بکش و همرزمان آنان در کلا گُشت و هُشّک زنده یاد ميرعيسی هيدوچی و سرمچاران تحت فرماندهی وی تا آخرين نفس در مقابل بیگانگان جنگیدند.
با سقوط دِزَک حکومت مستقل بلوچستان تضعیف شده و سپس شکست خورد. از همان روز سیاه دوران استعمار نو در بلوچستان آغاز گردید. استعماری که شرایط زندگی میلیونها بلوچ را روز بروز بدتر کرده به تاراج سرمایه های ملی بلوچستان مشغول گشت.
بلوچستان ءِ راجی تپاکی گلّ بر این باور است که بلوچستان را باید از بند این استعمار رها کرد و ملت بلوچ سرنوشت خویش را بدست بگیرد و بر اساس مرزهای سال ۱۳۰۷ شمسی حاکمیت ملی خود را بازیابد آنگاه شرایط زندگی میلیونها بلوچ بهبود یافته و توسعه همگانی و کرامت ملت بلوچ تحقق می یابد.
شورای مرکزی
بلوچستان راجی تپاکی گل
۲۰ آبان ۱۳۹۹
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.