بارها دیدم و شنیدم که فلان فرد بلوچ وقتی با رنج مضاعفی از طرف سیستم گجر ، سپاه و استعمارگران مواجه می شود می گوید: خدایا خودت به حال ما رحم کن!
این دست از افراد منتظرند خداوند از آسمان صاعقه ای بر سر ظالمان فرود بیاورد یا معجزه ای شود و یا کسی رهبری را به دست بگیرد و خود آنها نشسته و منتظر باشند و ببینند که چطور نجاتشان میدهد!
خیر! این نه رسم دنیاست و نه قانون الهی!
اگر از نگاه دینی ببینیم خداوند در قرآن قانون مشخصی را برای «تغییر» تجویز کرده و بر خلاف آن عمل نمیکند: «إن الله لا یغیر ما بقوم، حتی یغیروا ما بانفسهم» خداوند سرنوشت هیچ ملتی را عوض نمیکند، تا وقتی خودش سرنوشتش را عوض نکند.
در آیه ای دیگر هم میگوید: «وجعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا» شما را ملت ملت و قبیله قبیله آفریدیم تا عمدیگر را بشناسید.
با کنار هم گذاشتن این دو آیه این نتیجه حاصل میشود: ملتهای مختلفی در دنیا با تفاوت های زبانی، فرهنگی و هویتی آفریده شده، بلوچ هم یک ملت از میانشان است، اکنون این ملت مساله «سرنوشتش» در میان است.
ملت بلوچ «سرنوشتش» در دست خودش نیست، سرنوشتش به دست ملتی دیگر و سیستمی دیگر افتاده است.
آن ملت و سیستم دیگر همان گونه برای بلوچ تصمیم میگیرد که خودش میخواهد و این موضوع باعث تعارض، شکاف و مشکلات عمیقی برای ملت بلوچ شده است، اینجاست که راه حل را خداوند نشان داده و گفته «اگر میخواهید وضعیتتان عوض شود سرنوشتتان تغییر کند، باید خودتان دست به کار شده و مبارزه کنید و فعالیت کنید تا وضعیتتان عوض شود.» و غیر از این راهی نیست.
ممکن نیست کسی دیگر ، چه کشوری آن سوی مرزها و چه قدرتی آن سوی قاره ها برای شما آزادی بیآورد. این خودتان هستید و خودتان! باید با شجاعت، مبارزه، پشتکار «تغییر» ایجاد کنید.
با شناخت این قاعده دینی و دانستن اینکه یک قاعده اجتماعی نیز هست که تغییر جز با اراده شخصی و جمعی یک مجموعه و‌گروه انسانی محقق نمیشود بهانه ای برای کسی نمی ماند که منتظر منجی و رهبر باشد.
رهبری ما با تشکیلاتی است که از دل یک ملت برخواسته، فریاد آنها شده، حرف دلشان را زده و برای رسیدن به حقشان به شکل جمعی و تیمی مبارزه میکنند تا به خواسته خود برسند.
هیچ سیستم و ملتی حق ندارد به ملتی دیگر بگوید چگونه زندگی کند، ملتها از افراد تشکیل شده و آزاد افریده شدند، این گروه همگون و هم هویت و هم نظر خود برای خود باید تصمیم گرفته و اجرا کنند.
حق تعیین سرنوشت یک قانون پذیرفته شده بین المللی است، با استفاده از این حق ملتهای تحت استعمار زیادی به حاکمیت خود رسیدند و ملت بلوچ نیز از این قاعده مستثنی نیست.
نوشته از: الف. یاراحمد زهی
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.