خانواده هایی که به دلایل مختلف سرپرست هایشان در زندان به سر میبرند روزی که برای گرامی داشت خانواده ی زندانیان تعیین شده است، بخاطر آسیب بی شماری است که از نبود سرپرست خود تحمل میکنند؛ آسیب های اجتماعی ، فرهنگی ،روانی ، اقتصادی و….
فرزندانی که در نبود سرپرست خانواده ترک تحصیل میکنند و در سنین کم به دنبال کارگری میروند تا بتوانند خرج خانواده خود را بدهند و از سوی دیگر برچسب زندان و زندانی نوعی نگرش منفی را به همسر و فرزندان زندانیان در برخی از مناطق به وجود آورده است
زندان مرکزی زاهدان دارای ۸ بند هست که بند ۷/۸ از سایر بندها بزرگتر هست، در این زندان بیش از دوهزار زندانی وجود دارد که بیش از ظرفیت زندان است
به طوری که از کمبود جا زندانیان در راهروی بندها می‌خوابند
با نامگذاری ۵ خرداد به عنوان روز حمایت از خانواده زندانیان، حکومت آخوندی نمی‌تواند ذره ای از درد این خانواده ها بکاهد بلکه با شکنجه و برخورد خشن و ناملایم با زندانیان، خانواده های زندانیان را به تمخسر گرفته و دردشان را زیاد تر میکند.
در حکومت جمهوری اسلامی ایران کوچکترین اعتراضی نسبت به عملکردهای نادرست حکومت، زندان و حتی اعدام است.
وضعیت زندانها به بدترین شکل ممکن از نظر بهداشتی و غذایی است و حتی با خانواده های زندانیان برخوردی تند توام با بی احترامی میشود
زندان درواقع محلی است برای آموزش رفتار درست و انسانی به انسان های خطاکار، اما در حکومت آخوندی در زندان فقط تحقیر
میشوند و شکنجه میبینند.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.