۲۲ مارس روز جهانی آب نامگذاری شده است؛ این روز بهانه‌ای ست برای اطلاع رسانی و استفاده بهینه از این مایه حیات و انعکاس بسیاری از مسایل در مورد منابع آبی
“هر کس در هر جای کره زمین و با هر ملیت و قومی که باشد، دسترسی به آب برای او یک حق انسانی است”؛ این یک اصل مطرح شده در بخش امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (UNDESA) است اما سیاست های جمهوری اسلامی در بلوچستان مغایر با آن است.
در بلوچستان
فعالان مدنی که در مورد آب و مشکلات مربوط به آن فعالیت داشته باشند بازداشت میشوند؛
آب ذخیره شده در سدها تبخیر اما به مردم محلی اجازه استفاده از آن داده نمیشود؛
بند سازی های غیر اصولی و غیرعلمی فقط برای دزدیدن بودجه و نشان دادن صحنه های نمایشی کار، ساخته میشود؛
بیش از هشتاد درصد مردم به آب آشامیدنی سالم لوله کشی شده دسترسی ندارند؛
جالیزها و مزارع کشاورزی در حال خشک شدن و از بین رفتن هستند؛
جانهای کودکان بخاطر آوردن آب از هوتکها و رودخانه گرفته و دست و پاهای آنان توسط گاندو خورده میشود و صدها مشکل بزرگ و اساسی در حوزه آب.
اخیراً نیز طرح شیرین سازی آب دریای بلوچستان و انتقال آن به خراسان با وجود بی آبی شدید در منطقه در دستور کار قرار گرفته است.
البته آنچه محرز است اینکه بر مبنای سیاست های استعماری جمهوری اسلامی علیه ملت بلوچ، برنامه از بین بردن شرایط و امکانات زندگی برای تضعیف و حتی اخراج مردم از منطقه در حال اجراست و عدم توجه رژیم بر معضلات بی آبی در راستای همین سیاست هاست.
آگاهی از سیاست های خصمانه رژیم علیه بلوچ و بلوچستان و اتخاذ استراتژی مناسب و راهکارهای عملی و درست نیاز جامعه ماست و اندیشمندان و نخبگان بلوچ باید در این راستا به جد در تلاش باشند تا مانع از ضررها و مشکلات بیشتر شوند.
در سکوت ما دشمن جری‌تر شده و برنامه‌های خود را با شدت بیشتری به پیش خواهد برد لذا فریاد زدن در برابر همه جنایتها اولین وظیفه همه ماست.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.