به خبرگزاری ها سری بزنید، گوگل کنید، می بینید که ما دوتا کرمان داریم؛ شمال کرمان، جنوب کرمان.
آنجا که می گویند جنوب استان کرمان از بم و جیرفت تا قلعه گنج یکی از تاریخی ترین اماکن زیست ملت بلوچ در طول تاریخ بوده و هست. سری به شاهنامه و طبری و ابن حوقل و ده ها کتاب تاریخی بزنید به شما میگویند: انوشیروان در برزکوه (جبال بارز) کرمان موطن بلوچ به آنها یورش برد و زن و‌کودک را از دم تیغ گزراند. عقب تر برگردید، تمدن مگان «مکان» مکران در هلیلرود جیرفت را ببینید. اینجا همواره موطن یکپارچه بلوچ متصل به بلوچستان بوده منتهی، سیاست استعماری همسایگان ما پس از تصرف بلوچستان به کمک انگلیس از این منطقه یک کالونی و مستعمره بسیار رقت انگیز ساخته است.
کافی است به شمال و جنوب استان کنونی کرمان نگاهی بیندازید که چطور به شیوه هدفمند برای تضعیف بلوچها یعنی «جنوب کرمان» تلاش شده و چگونه هدفمند برای رشد فارسها (شمال کرمان) کار شده است. با بررسی چهار مولفه اقتصادی صنعت، کشاورزی، و دامداری و سیاحت به راحتی عمق فاجعه را درک میکنید.
سد سازی های که در شمال استان کرمان صورت گرفته رودخانه هلیلرود را از بین برده و جازموریان در امتداد جنوب استان یکی از مهمترین تالابهای منطقه و محل زیست ده ها نوع چرنده و پرنده و خزنده و محل تامین اب صدها روستای منطقه از بین رفته و بیابانی تحویل مردم شده و باعث مهاجرت گردیده است. کشاورزی هم از بین رفته و آن بخش از کشاورزی که باقی مانده بی رحمانه دلال های حکومتی به جانشان افتادند و علیرغم تورم بالا قیمت خرید توسط دلالان که بازار را به کنترل گرفتند بسیار پایین است و دولت هیچ حمایتی از آنها نمی کند به گونه ای که همه زندگی خودشان را از دست دادند وهمه تلاشهایشان برای کاشت و برداشت از دست رفته تاجایی که آتش زدند به اموالشان و دراعتراض جلوی شهرداری و فرمانداری بارهایشان را خالی کردند.
از طرف دیگر دامداری با خشک شدن تالابها، بی آبی شدید که بیش از 900 روستا حتی دسترسی به آب شرب ندارند نیز از بین رفته آن دسته که دامداری می کنند دامشان قاچاق خوانده می شود و به عنوان دامهای پاکستانی مصادره شده و به مافیای گوشت در دستگاه های سپاه سپرده می شوند. با در نظر گرفتن این موارد وضعیت توریستی جنوب کرمان هم می تواند برای خوانندگان کاملا روشن باشد!
اگر به وضعیت صنایع نظری بیفکنید متوجه می شوید که جنوب کرمان هیچ بهره ای از صنعت و کارخانه نبرده این در حالی است که در تمام موارد فوق الذکر شمال کرمان یکی از بهترین مناطق کل ایران محسوب میشود که برای فهم بهتر موضوع چند نمونه خدمت شما خوانندگان ذکر می شود.
صنایع در شمال کرمان:
– مجتمع سنگ آهن گل گهر سیرجان – یکی از بزرگترین و مهمترین صنایع استان می‌باشد. این مجتمع۵۰درصد نیاز فولاد مبارکه اصفهان و فولاد خوزستان را تأمین می‌کند.
-صنایع مس شهیدباهنر با ظرفیت تولید سالانه بالغ بر ۵۵ هزار تن است.
-صنایع زغال‌سنگ – با بیش از یک‌میلیون و ۱۵۰هزار تن تولید زغال‌سنگ خام در سال.
– کارخانه فرش الماس کویر – صادرکننده به چهارده کشور دنیا
– سیمان ممتازان – یکی از بزرگترین کارخانه های کرمان
– صنایع لاستیک بارز- به عنوان نخستین شرکت صنایع لاستیک‌سازی ایران، و رتبه دوم خاورمیانه.
– صنایع سیمان کرمان – یکی از بزرگترین کارخانه های تولید سیمان
– نیروگاه سیکل ترکیبی کرمان – بزرگترین نیروگاه ایران و از منابع تأمین انرژی کل استان کرمان که بیشتر صرف شمال برای صنایع میشود و اکثر روستاهای بلوچ ها در جنوب بی برق و بی اب!
– صنایع پزشکی کرمان – اولین تولیدکننده لوازم پزشکی ایران – هم‌اکنون تعداد تولیدی این کارخانه به ۸۵ قلم رسیده و با ظرفیت سالانه ۱۰۰۰۰۰ قطعه در حال فعالیت است.
– کارخانه گلاب و عرقیات زهرا – این کارخانه نخستین واحد تولیدی است که موفق به دریافت گواهینامه ارگانیک در تولید گلاب و روغن گًل شده‌است. و محصولات آن در اروپا و سایر دنیا به فروش می‌رسد.
و ده ها کارخانه و صنعت کوچک و بزرگ دیگر که سهمی از آنها به مناطق بلوچ نرسیده است!
کشاورزی شمال استان کرمان:
شمال این استان مناطق سکونت فارس، بیشترین صادرات غیرنفتی ایران را به خود اختصاص داده است، بیش از بیست و پنج درصد از کل باغ‌های کشور در شمال استان کرمان قرار دارد.
شهرستانهای انار، سیرجان، رفسنجان و بخش بهرمان، زرند، شهربابک و راور از بزرگترین مراکز تولید پسته در جهان می‌باشند. بزرگترین سطح زیر کشت گردوی کشور در شهرستان بافت قرار دارد که از نظر تولید این شهرستان مقام دوم کشوری را داراست، زیره سیاه بافت که در ارتفاعات کوه شاه و پارک ملی خبر می‌روید معطرترین و ارزشمندترین زیره کرمان است. هم چنین زیره مرغوب از ارتفاعات جوپار، سیرچ و راین نیز برداشت میشود.
شهرستان جیرفت نیز مهمترین کانون فراوردن مرکبات در ایران است؛ که کیفیت مرکباتش بی‌نظیر است گردو، سیب درختی، عسل، زیره، گل محمدی و گلاب، مرکبات، محصولات جالیزی، پنبه و ذرت، زعفران و گیاهان دارویی از قبیل به لیمو، گاوزبان از سایر محصولات کشاورزی مهم استان کرمان می‌باشد.
اکنون پرسش منصفانه واقعا این است. چرا؟ چه فرقی بین بلوچ و فارس است؟ چرا این توسعه به شکل عامدانه ای به شمال رفته و ولی در خصوص جنوب که منطقه بلوچستان است هیچ اقدامی صورت نگرفته است؟ مگر غیر از این است که بلوچها توسط ایران تحریم شده اند؟
ملت بلوچ با محرومیت دست و پنجه نرم نمی کنند، با تحریم اقتصادی گسترده و هدفمند درگیر اند، اگر تحریم های آمریکا در ظرف 2 سال کمر ایران را خم کرده، تحریم های نه دهه ایران بر بلوچها چه کرده است؟ بلوچ ها این انسان های شریف در این دوره و زمانه همان صحابی پیامبر اند که توسط مشرکان مکه در شعب ابی طالب تحریم اقتصادی شدند تا جایی که گوشت و پوستشان به هم چسپید و به شکمهایشان سنگ می بستند اما مشرکان مکه در حال عیاشی بودند.
راه حل شکستن این تحریم اقتصادی این است که بلوچها به شکل منظم و سازمان یافته ابراهیم وار با شکستن بت های شرک و بردگی سپاه و بیت رهبری، در برابر این استعمار هدفمند قیام کنند تا خود و فرزندان و نسل آینده را از ادامه این تحریم نجات دهند. بدین منظور جنبش سهاب را به عنوان حرکت بت شکن در بلوچستان به شما معرفی می کنم، جایی که می توانید بیاموزید چگونه باید مبارزه کنید.
حبیب الله سربازی بلوچ
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.