
«من سیاسی نیستم» جملهی فریبکارانهی است که جز ساخته و پرداختهی حکام استعمارگر نمیتواند باشد.
این نیرنگی ست تا به مردم بگوید شما نمیدانید، شما نمیفهمید تا مردم از دانش و آگاهی به امور خود دور بمانند و آنان در این غفلت گسترده خون مردم را بمکند و از آنان بردگانی مطیع بسازند چرا که این بردگان باور کردند نمیدانند و نیازی نیست بدانند!
«سیاسی نیستم» یعنی فرار و عدم پذیرش مسئولیت. این جمله را کسی میتواند بگوید که نه تنها به دیگران بلکه به خود هم اهمیت نمیدهد.
فطرت انسان حقیقتجو و آزادیخواه است. با سیاسی نیستم خود را از فطرت خود دور نکنیم!
ما بعنوان انسان وظیفه داریم، برده نیاشیم، آزاد باشیم و کنار حقیقت بایستیم.
سیاسی نباشید که بخواهید در نقشهای سیاسی مانند نمایندگی مجلس یا فعالیتهای رده بالای حزبی و حقوقی و… شرکت کنید.
اما سیاسی باشید به این معنا که وقتی کودکی در حال رفتن به خانهاش توسط نیروهای نظامی امنیتی کشته میشود، شما هم بشدت ناراحت شوید.
چرا و چگونه این مأمور توانسته این حرکت رذیلانه را انجام دهد؟!
چرا حاکمیت کشور این فرد قاتل را دستگیر و محاکمه نمیکند؟!
و هزاران چرای دیگر؟!
احساس نگرانی کنید به خاطر جوانانی که اعدام و زنانی که بیوه و کودکانی که یتیم میشوند مبشوند
احساس نگرانی کنید که چرا پلیسی که قرار است امنیت را تامین کند یک کودک را بکشد؟!
احساس نگرانی کنید از تقسیم دوباره بلوچستان
این غم از معضل و چراییها و نگرانی ها
و همراه شدن با آنان که با روشهای مختلف مانند اعتراض و روشنگری دنبال پاسخ میگردند. تا کنار هم با قدرتی مهارنشدنی حق را اجرا کنیم.
چه امروز که آگاهی یافتن به همت دنیای مجازی بسیار آسان شده است و چه از آغاز بشریت اگر معضلات جامعه انسان را تکان ندهد مصداق این شعر شاعر بزرگ سعدی خواهیم شد: « تو کز محنت دیگران بیغمی نشاید که نامت نهند آدمی».
احمد بلوچ
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.