بعد از کشته شدن میراحمدخان،میرعبداللہ خان در سال 1716 میلادی بر تخت کلات نشست. آخوند محمدصالح وزیر و دیگرسردارھای بلوچ کہ در آن زمان در کلات حاضر بودند، در مقابل میرعبداللہ خان سر تسلیم فرود آوردند. صبح روز دوم با جمع شدن در محل میری کلات آنھا میرعبداللہ خان را بہ عنوان خان کلات تعیین نمودند. میرعبداللہ خان نوجوانی قوی ھیکل، بھادر و چھرہ زیبایی داشت. از نظر شکل و شباھت، خوی و خصلت تا اندازہ ای بہ میراحمدخان اول شباھت داشت.
او بلوچی خوش قول، شمشیرزن و در مقابل ھر خطرومصیبت با استقلال رأی و شجاعت و بیباکی مقابلہ مینمود. او در معرکہ جنگھای بزرگ ثابت قدم بود و تا آخرین دم میجنگید. عقب نشینی و فرار برای او ننگ محسوب میشد. بہ این دلیل بود کہ میرعبداللہ خان در تمام دوران زندگی خود یکبار ھم شکست نخورد. تا این حدّ اگر چہ درمقابل با کلودھا کشتہ شد ولی لشکر او بہ پیروزی نایل آمد.
میرعبداللہ خان تقریبا 15 سال در کلات حکومت نمود، ولی گفتہ میشود او مجموعا بیش از 5 سال را در دارالخلافہ کلات نگذراند.
دفاع از بلوچستان از کارھای مهم او بود. منطقہ کچی تا حدود دیرہ جات بور، ژوب، چمن تا قندھار، خاران، چاغی، شوراواک تا ھیرمند و مکران و بندرعباس مناطقی ھستند کہ بوسیله میرعبداللہ خان نجات یافتند.
میرعبداللہ خان لشکر پنج هزار نفری اسب سواری فقط برای حملہ های چریکی و مصادرہ اموال ترتیب کردہ بود. او بہ ھمراھی این سواران بہ ھر منطقہ ای کہ روی می آورد پیروز باز میگشت.
داستانھای شجاعت وعزم راسخ میرعبداللہ خان تاکنون ھم بر زبان مردم جاری است. او در کچی و سند بہ “عقاب کوھی” مشھور بود. شاعران بلوچ او را “قھارخان” لقب دادہ اند.
عامہ مردم تاکنون او را بہ نام ” قھارخان” بیاد می آورند و بہ این نام در بارہ او شعر سرودہ و افسانہ گفتہ شده است. این موضوع ثابت میکند کہ مردم در آن زمان تا چه حدّ از او رُعب و وحشت داشتہ اند. بعضی از مورخین تا آنجا پیش رفتہ اند کہ میگویند مادران مناطق بوری و ژوب فرزندان خود را با آوردن نام عبداللہ خان ترساندہ و ساکت نمودہ اند.
میرعبداللہ خان شخصی فاتح بود. او چون محمود غزنوی منطقہ بہ منطقہ حملہ مینمود. آن مناطق را فتح و اموال آنھا را مصادرہ می نمود. و بہ کلات بازمیگشت. مورخين انگلیسی او را بنام عبدالله خان فاتح نوشتہ اند. میرعبداللہ خان بہ معنی صحیح یک”عقاب کوھی” و “قھارخان” بود. نگاہ او تیز و قدرت ارادہ او چون فولاد سخت بود. علاوہ بر تمام خصوصیات سربازی میرعبدللہ خان شاعری مشھوردر زبان بلوچی بود. اشعارزیادی از او تا بہ امروز بر زبانھا جاری است. میدان جنگ، شکار وگردش و مناطق زیبای طبیعت اثر خاصی در مخیله اوداشتند. این تأثرات را او در شعرھای بلوچی خود در نھایت زیبایی بہ نظم در آوردہ است. او بہ معنی واقعی یک بلوچ بود. این شعر نمیتواند وصف جامعی برای او باشد.
میر عبدالله خان، مکران و سپس گمبدان (بندرعباس) را نیز تحت سلطه خود درآورد و سپس حاکم قندهار را شکست داده و مناطق اطرافش را تصرف کرد.
او همچنین اشرف شاه افغان حاکم اصفهان را که از نادر شاه شکست خورده و در مسیر برگشت قصد تصرف بلوچستان را داشت، شکست داد و کل سپاهش را نابود کرد.
همچنین معروف است که میرعبدالله خان بسیار جنگاور و تاکتیک های جنگیش بسیار قوی بود و این موضوع در شکست شاه حسین خلجی حاکم افغانستان و نور محمد کلود حاکم سند مشهود بود.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.