بلوچستان غربی تا قبل از ناصرالدین شاه قاجار مستقل و پیش از پهلوی ها خودمختار بود؛ یعنی تا قبل از پهلوی ها دولت ملی بلوچستان در دست خود ملت بلوچ بود.
بعد از آن در دوره پهلوی پس از یورش وی و قتل بسیاری از بلوچها اداره بلوچستان از بلوچها گرفته و به تهران واگذار شد.
اکنون از آن ماجرا بیش از ۹۰ سال میگذرد و بلوچستان توسط کسانی اداره می شود که در خصوص این منطقه به طور کامل بیگانه اند، هم بیگانگی فرهنگی، هم فکری و هم مذهبی.
در این مدت بلوچها به طور سیستماتیک از اداره کل و جز بلوچستان به حاشیه رانده شدند؛ در حوزه نیروهای امنیتی و انتظامی که صد در صد به حاشیه رانده شدند.
بلوچ هیچ سهمی در اداره کلی بلوچستان ندارد و در ادارات جز هم فقط کسانی را استخدام کردند که قبول کنند سیاست های حکومت را اجرا کنند نه نقطه نظرات خود را، این یعنی غلام حلقه به گوش آنها باشند.
بلوچستانء راجی تپاکی گل با فریاد حق‌خواهی ملت بلوچ در میدان مبارزات میدانی و سیاسی بلوچستان ایستاده و راه نجات، توسعه و پیشرفت را فقط در احیای دوباره ملی بلوچستان می‌بیند و استراتژی خود را در گسترش این ایده و تفکر قرار داده است.
داشتن “دولت ملی” اولین حق تعریف شده برای همه ملیتهای جهان است و ما بعنوان ملت بلوچ که همه شاخصه های یک ملت بودن را دارا هستیم مطالبه آن را حق خود میدانیم چرا که ۹۰ و اندی سال کافی بوده تا برای ما ثابت شود به شیوه دیگری در بلوچستان آسایش، رفاه و امنیت نخواهیم داشت.
با احیای دولت ملی، ملت بلوچ بدون هیچگونه فشاری میتواند درباره امورات سرزمین خود تصمیم گرفته و آنها را اجرایی کند.
مجلس شورای ملی تاسیس شده و اعضای مجلس توسط مردم انتخاب شوند؛ و مجلس وظیفه انتخاب بالاترین مرجع اجرایی را بر عهده داشته باشد.
امنیت توسط غیور مردان بلوچ تامین شده و ادارات بدست نخبگان منطقه اداره شوند.
راه احیای دوباره دولت ملی بلوچستان
اولین کار، بیداری افکار و بالابردن شعور و آگاهی سیاسی مردم و مطالبه این حق اساسی است چون وقتی اراده جمعی برای ایجاد چیزی شکل بگیرد وجود آن قطعی خواهد شد.
همچنین سازماندهی نیروهای مردمی و اتحاد اپوزیسیون بلوچ و ایجاد یک قدرت، برای مطالبه حق در برابر استعمارگران بسیار مهم و ضروری است.
اگر این دو نکته مورد توجه قرار نگیرند و بر اثر اختلافات این قدرت شکل نگیرد رسیدن به حق تعیین سرنوشت و احیای دوباره دولت ملی بسیار دشوار خواهد شد.
کسانیکه به هرشکل ممکن مانع از اتحاد و ایجاد این قدرت شوند در پیشگاه ملت بلوچ خیانتکار به حساب خواهند آمد و مسئولیت ویرانی بیشتر بلوچستان به دست استعمارگران بر عهده آنها خواهد بود.
لذا بیداری و مشارکت مردم در مبارزات و سازماندهی آنها توسط سازمان هماهنگ کننده و اتحاد قدرتهای سیاسی، نظامی و اجتماعی بلوچ تنها گزینه های ملت بلوچ برای احیای دوباره دولت ملی بلوچستان هستند.
آزادی و آبادی بلوچستان در گروی احیای دولت ملی است و این هدف والا ارزش آن را دارد که ما از برخی چیزها بگذریم و برای فداکاری در راه وطن آماده شده و مبارزه کنیم.
به قلم: بهمن بلوچ
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.