منطقه محروم دارای تعریف روشن قانونی نیست، اما در مجموعه‌ای از قوانین ایران از این عنوان یا عنوان‌های شبیه به آن یاد شده‌است. تعیین مناطق محروم در قوانین مختلف به عهده دولت گذاشته شده‌است.
ساکنان مناطق محروم ملیتهای غیر فارس هستند که از دوره پهلوی تاحال باوجود بودجه های مالی کلان همچنان در محرومیت قرار داده شده اند.
قسمتی هایی از لرستان وخوزستان، و همه مناطق جدا شده از مملکت بلوچستان در خراسان جنوبی، کرمان و هرمزگان و بلوچستان و سیستان مناطقی هستند که بنابر سیاستهای دو حکومت فاشیست پهلوی و آخوندی همچنان باید در فقر و محرومیت باشند.
اگر محرومیت زدایی جز برنامه های این حکومت بود نود سال فرصتی طولانی بود که این مدعا برآورده شود.
ممالک عربی خلیج در وقتی کمتر به درجه ای از پیشرفت دست پیدا کردند که از برخی لحاظ از کشورهای غربی نیز پیش تر هستند.
بهرحال میتوان گفت که بعد از سقوط رژیم آخوندی اگر باری دیگر ملتهای تحت استعمار نتوانند از اسارت رها شده و دولتهای ملی خود را داشته باشند فقر و محرومیت همچنان در این مناطق باقی خواهد ماند و نسبت به پیشرفت زمانه همچنان در وضعیت قبلی خود باقی خواهند ماند.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.