اگر بخواهیم گروه های سیاسی فعال در بلوچستان را دسته بندی کنیم، با سه دسته مواجه میشویم.
دسته اول: فدرالیست
این گروه کسانی هستند که معتقد اند ایران باید یک کشور فدرال شود، بدین معنی که حکومت مرکزی در کار نباشد، قدرت و ثروت به شکل مساوی تقسیم شود و همه ما ایرانی هستیم.
فدرالیستها مردم را هدایت میکنند که تنها در چهارچوب مرزهای کنونی ایران مسائل بلوچ حل شود. نمونه: جبهه متحد بلوچستان
دسته دوم: استقلال طلب
این گروه کسانی هستند که میگویند ما ایرانی نیستیم، بلوچستان جزوی از ایران نیست، یک کشور اشغال شده است، و راه حل مشکل این است که مرزهای ایران از بین بروند و بلوچستان یک کشور کاملا مستقل شود. نمونه: بلوچستان راجی زرمبش
دسته سوم: آزادیخواهان
این گروه کسانی هستند که میگویند، ملت بلوچ باید آزاد باشد و اداره بلوچستان باید در دست ملت بلوچ باشد، اما در مورد نوع حکومت آینده که فدرال باشد یا مستقل با کنفدرال را به خواست مردم واگذار میکنند که در یک رفراندوم آزاد در بلوچستان تبلور پیدا کند. نمونه: حزب بلوچستان راجی تپاکی
نقاط قوت و ضعیف این سه دیدگاه
۱. دو گروه اول فدرالیست و استقلال طلب به آینده نگاه میکنند، «آزادیخواهان» به حال حاضر.
۲. دو گروه اول فدرالیست و استقلال طلب از مردم میخواهند در هر شرایط چه ممکن باشد چه نباشد، چه ضررهایی باشد و چه نباشد باید به هر قیمت همان یک مسیر فدرال یا استقلال را دنبال کرد و پیش رفت، آزادی خواهان معتقد اند ما فعلا جامعه را تقویت میکنیم، با همه گروه ها فعالیت میکنیم، هر فرصتی در آینده در راستای تحقق یک دولت برای بلوچ فراهم شد نباید از دست داد.
۳. استقلال طلب ها با فدرالیستها کار نمیکنند، فدرالیستها با استقلال طلبان، اما «آزادیخواهان» برای بلوچستان با هر دو گروه کار میکنند.
۴. فدرالیستها باعث میشوند فرصتی اگر در آینده برای تحقق آزادی کامل محقق شود بسته شود، استقلال طلبان باعث میشوند حتی اگر بلوچستان دولتی منطقه ای کسب کند را هم نپذیرند و در جنگ بمانند، اما آزادی خواهان نه مسیر آزادی کامل را می بندند، نه به مردم باغ سبز ناممکن نشان میدهند، بلکه هدفشان وارد کردن ملت بلوچ به یک مرحله جدیدی است که در شرایط کنونی ندارند و با وارد شدن به آن گام های بعدی را میتوانند بردارند.
۵. فدرالیستها بر تمامیت ارضی تاکید دارند، استقلال طلبان بر شکستن مرزها و ایجاد کشور جدید، اما آزادیخواهان بر انسان تمرکز دارند و توسعه و رشد جامعه از طریق افزایش خود مدیریتی سیاسی و مفاهیم سیاسی آینده چندان برایشان مهم نیست.
استقلال طلبان معتقد اند که در صورتی که از هم اکنون استقلال بلوچستان را بیان کنیم روزی بدان خواهیم رسید در غیر این صورت خیر و برای هدف خود مبارزه سخت را ارجحیت میدهند.
فدرالیستها معتقد اند که اساسا استقلال اصلا ممکن نیست، لذا باید به حداقل راضی بود و برای فدرالیسم و عدم تمرکز تلاش کرد.
آزادیخواهان معتقد اند، باید در کنار عملگرا بودن، واقع گرا بود، در حال حاضر که برای ما کشور و منطقه تقسیم نمیشود، فعلا باید ملت بلوچ را تقویت کرد، سطح دانش جامعه را افزایش داد، خواسته های ملی را تقویت کرد، اهمیت داشتن دولت ملی در بلوچستان را جا انداخت سپس ۱. با شکل گیری جنبش ملی گسترده در بلوچستان ۲. فراهم شدن فرصت های بین المللی ، گام مناسب بعدی جهت تحقق خواسته ها توسط آگاهان ملت بلوچ برداشته میشود و ما نیز نقش خود را ایفا میکنیم.
آزادیخواهان با همه هستند، و هر کسی که آزادی میخواهد را شامل خود میدانند، آزادی خوان نه افراط میکنند نه تفریط، در کنار مردم اند و با توسعه جامعه به پیش می روند.
✍🏻بهمن بلوچ
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.