ژانویه 16, 2023
118 بازدید
در این تاریخ حاکم وقت بلوچستان امیر دوست محمد خان پس از دفاعی کوتاه در برابر هجوم گسترده قشون پارس وعدم اتحاد تعدادی از خوانین محلی و همکاری با قشون پارس ، با دادن تلفاتی سنگین به علت خیانت داخلی و عدم آمادگی شرایط از قبل برای مقابله با هجوم به یک باره و ناگهانی قشون پارس بازداشت گشت.نهایتا در سال 1307 ه حکومت محلی بلوچستان پس از سلسله مبارزاتی سخت بلوچستان اشغال و امیر دوست محمد خان جهت مذاکره به تهران دعوت شد
که آخرین رهبر بلوچستان توسط رضاخان پالانی به اسارت گرفته شدشکست حکومت محلی بلوچستان به دو علت عمده صورت گرفت 1_هجوم ناگهانی و خشن حکومت رضاشاهی با قتل و جنایت گسترده 2_عدم اتحاد سرداران و خوانین محلی با حکومت نوپای دوست محمد خان.
امیردوست محمد خان پس از اسارت به تهران منتقل شد و رضاشاه سعی نمود با تطمیع اشغال خاک بلوچستان را قانونی و از امیر دوست محمد خواست تا ضمیمه خاک بلوچستان و الحاق آن به پارس را امضاء نماید.اما دوست محمد خان با ذکر عبارتی تاریخی از امضای این قرارداد ننگین سرباز زد و به رضا شاه گفت“دوست محمد خاک می خورد اما خاک به اجانب نمی دهد
.یعنی دوست محمد حاضر است کشته شود ولی زیر بار امضای چنین قرار داد ننگینی نرود.”دوست محمد مردی آگاه به امور و دانا به مسائل و امیدوار به آینده بود و می دانست فرزندانی از نسل مردانه او پا به میدان خواهند گذاشت و باری دیگر بر سرنوشت و سرزمین خود حاکم خواهند گشت.
بنابراین با فراهم شدن اندک شرایطی از بند اسارت قدم سوی خاک مادری اش گذاشت .اما به علت دوری مسیر و خرابی راه، خودروی وی در حوالی سمنان خراب و مجددا دستگیر و به تهران باز گردانده شد .تاریخ 26 دیماه سال 1308 روز اعدام حاکم وقت بلوچستان شهید دوست محمد خان باران زهی به دست ارتش متجاوز و جنایت کار پهلوی است. فرزندی که مرگ را بر تن دادن به ذلت و تقدیم خاک به اجانب ترجیح داد.
او مردی از تبار ایمان و بلوچی سرشار از غیرت بود.او می دانست سر باید برود ولی مادر باید زنده بماند.مادر مهد پرورش و مهر است .این مادر بوده که از او دوست محمدی ساخت و باید زنده بماند تا دوست محمدی دیگر به دنیا بیاورد.نهایتا پس از یک سال از زمان بازداشت در چنین روزی در 26 دیماه 1308 به دستور رضا شاه وی اعدام گردید. 26دیماه در تاریخ ملت بلوچ روزی فراموش نشدنی است . یاد و خاطر فرزند سر به دار سرزمین مان تا ابد زنده و جاوید. روحت شاد ای وارث و حارس به حق این سرزمین.✍ محمود بلوچ
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.